©  george burggraaff
© 2022 George Burggraaff              

<<     <     >           

Tao Te Tjing, tekst 20

Gevoed door de moeder.

Hou op met leren en je wordt niet meer gekweld.

Hoe groot is het verschil tussen ja en nee?
Wat is het onderscheid tussen goed en slecht?
Moet ik vrezen wat anderen vrezen? Wat een onzin.

Iedereen is blij, alsof ze dansen om een geofferde os.
Alsof ze in het voorjaar de bergterrassen beklimmen.
Alleen ik doe niet mee en geef geen teken van leven.
Zoals een pasgeboren kind dat nog moet leren lachen.
Ik ben alleen en heb geen plek om naar terug te keren.

Anderen hebben meer dan ze nodig hebben en ik heb niets.
Ik ben een dwaas. Jazeker. Ik heb een modderige geest.
Anderen zijn helder en briljant. Ik ben stil en duister.
Anderen zijn scherp en gevat. Alleen ik ben saai en onwetend.
Ik rol als de golven in de zee.
Zonder doel, zoals de rusteloze wind.

Alle anderen zijn druk met hun bestaan.
Alleen ik lijk doelloos en sta overal buiten.
Ik ben anders.
Ik weet dat ik word gevoed door de grote moeder.