Het boek over vrede en vreugde, tekst 76

Zachtheid overwint.

Jonge mensen zijn nog lekker soepel.
Oude mensen worden stram en stijf.

Jonge takjes kunnen prima buigen.
Oude takken zijn dor en breken af.

Al het leven is eerst zacht en soepel.
Als het sterft, is het dor en breekbaar.

Zacht en soepel, dat hoort bij het leven.
Hard en stram, dat hoort bij de dood.

Zo is het ook als je ruzie hebt.
Altijd maar keihard doorgaan, dat ga je verliezen.
Het wordt je dood.
Zacht zijn en vriendelijk, daar word je weer gelukkig van.